De belevenissen van Indy

Op 29 Mei is ons tweede nestje geboren van Donja en Calvin. Dit nestje bestond uit vier teefjes en vier reutjes. Uit dit nestje hebben we een teefje aangehouden, genaamd Indy en de stamboomnaam wordt Bella Donna Of Marjorie's Dream.
Bella Donna is de stammoeder van de kennel waaruit Donja de moeder van Indy vandaan komt, en alle Donja's uit die lijn zijn daar naar vernoemd.
Dus heet ze ook een beetje naar haar moeder.
En wij vonden het leuk om dit terug te laten komen in de naam.
De redenen van dit dagboek zijn: je vergeet zoveel van hoe het was toen je puppy klein was, ondeugende stoute dingen maar ook de dingen hoe leerde je nou hoe ze moest zitten en down moest gaan, wat deed je om te socialiseren enz.., en andere leuke grappige humoristisch dingen gewoon zonde om te vergeten.
Ik heb een hele leuke fisiotherapeute Vera die ik vaak vertel over de belevenissen met de honden als ik op haar werkbank lig.
Zij heeft vroeger zelf een Dobermann Pincher gehad en kan zich vaak inleven in een belevenis. Ze vroeg me laatst joh zou je het goed vinden als ik een van jouw pups eens meeneem naar huis en tegen mijn man zeg ik heb van Corry een pup gekregen omdat ze er niemand voor heeft.
Zo gezegd zo gedaan [ en bij Vera durf ik zoiets wel], dus Indy mee naar Vera's huis.
Het begon al goed doordat Indy een plasje deed op de mat [ ik dacht O O dit gaat lekker]. Vera's man zou rond 21.30 thuis zijn van zijn werk.
[ In die tijd heeft Indy twee plasjes en een grote neergelegd in de kamer. [ bleek achteraf]. Dus Vera vertelt dat Indy over was van de pups [ was niet zo] met haar poker face , waarop haar man zei dat zou je zonder overleg nooit doen een pup nemen. Dus helaas voor Vera haar man trapte er niet in.
Maar je zal de mensen de kost geven die dit werkelijk doen, voor hun partner een hond kopen, die van niets weet. Dan komt weer dat mooie Engelse gezegde :
A dog is not for christmas but for life