Indy is weer naar de Diergeneeskundige Universiteit Utrecht geweest

Maandag 12 december is Indy weer terug geweest in de Diergeneeskundige Universiteit Utrecht, om te controleren of de nierbekkenontsteking al over is.
Dit keer kregen we weer heel andere studenten als de vorige keer, en dat vond ik zelf wel jammer omdat je zo geen vergelijk hebt met wat ze de vorige keer met uitwendige onderzoek constateerden. Indy werd weer door vijf studenten onderzocht, en na overleg met de professor werd er weer een blaas/ nier echo en een punctie uit de blaas gehaald. Dit laatste is op kweek gezet, en hoe langer het duurt voor wij wat horen des te groter is de kans dat de E-coli bacterie verdwenen is. [ Dat laatste zou een mooi kerst kadootje zijn]. Dan kunnen we met een verminderde dosering van de medicijnen verder tot de loopsheid, dit om te voorkomen dat het weer terug komt. En natuurlijk waren er weer allerlei tegenstrijdigheden en balast waar die studenten me mee opscheepte.
Maar "Ome Peer" [ klinkt beter als dierenarts ], Indy's dierenarts gaat dit verder uitzoeken voor ons.
Want dat Utrecht is net het enge bos, voor je het weet proberen ze je voor een wetenschappelijkonderzoek te strikken. Die studenten mogen van mij best leren , maar niet op onze Indy.
Vrijdagavond hadden we een afspraak bij "Ome Peer"omdat we zoalang er niets bekent is van de kweek nog met antibiotica moeten doorgaan.
En Indy wordt dan bekeken en gewogen [ dit laatste om de juiste dosering voor de nog groeiende Indy te hebben].
Indy miste toen de snoepjes zuster, er zat wel een andere aardige zuster.
Maar niet Indy's favoriete zuster, maar gelukkig heeft ze voor Indy in een klein plastic zakje met een strikje van verbandgaas snoepjes gedaan.
Dit kreeg Indy van de andere zuster.
Snoepjeszuster namens Indy DANK JE WEL.
Sinds vorige week staat bij ons de kerstboom in de kamer.
Natuurlijk weer een veel te grote gekocht zoals gebruikelijk.
We hebben'm eerst twee dagen laten staan zodat ie kon uitzakken, als de honden dan hun gekke uurtje hadden dan rende ze rondjes rond de boom.
GertJan die door zijn contineu dienst niet altijd thuis is, vond dat die boom toch maar erg snel zijn naalden begon te verliezen en belde boos het tuincentrum op hoe dat dit nou zo snel kon. Tot ie zijn eigen "Zandvoort"rond de kerstboom zag met Indy voorop gevolgd door Sarah en Whisper en Olav.
Hoe kan dat nou zo'lief hondje als Indy zo ondeugend?????

Indy's broertjes Ollie en Bommel

Op maandag 5 december hebben we eerst nog een tour gemaakt richting Monschau. En onderweg hebben we nog een kleine boswandeling gemaakt, dit omdat Indy gezien haar leeftijd nu totaal 30 minuten mag wandelen.
Onderweg kon je nog goed zien dat de week ervoor in Duitsland een flink pak sneeuw gevallen was, de resten lagen nog in het bos. Het reizen met een jonge hond van 6 maanden hoeft geen enkel probleem te geven als je maar iedere 2,5 a drie uur even stopt en een wandelingetje maakt. Aan het eind van de middag kwamen we aan in Beuningen bij Ellie en Ger, daar hebben we gezellig ge-gourmet. Sávonds hebben we Olav en Whisper weer meegenomen richting huis.
Ellie en Ger nogmaals bedankt voor alles !!!!!
Het was ook heel leuk om Ollie en Bommel weer te zien en te horen dat ze het zo goed doen thuis en op de hondenschool. Op 9 oktober 2005 is er op de hondenschool waar Ollie en Bommel trainen een fotograaf geweest geertje.j.hoogenboon@hetnet.nl , die de foto naast dit verhaal uit het dagboek heeft gemaakt van [ vooraan] Bommel en [ achteraan] Ollie.
Geertje hartelijk bedankt voor het maken van deze foto, zo zien wij op afstand hoe de jongens uitgroeien.

Indy is een weekendje naar Vaals geweest

Op 2 december zijn we een weekendje naar Vaals geweest, en mochten Olav en Whisper bij Indy's broertje Bommel logeren in Beuningen bij Ger en Ellie.
Toen we Olav en Whisper bij Ellie en Ger brachten hebben we ook Ollie die bij Ellie en Ger's dochter Samantha en Peter en Kaylee en Beau woont nog gezien.
Ollie en Bommel zien er overgens perfect uit.
Zodat we maar met drie honden naar een huisje konden.
Indy vond het maar vreemd, we hadden wel haar bench meegenomen.
Dat is voor Indy veilig en voor het huisje. Het weer was niet veel, dus hebben wij zonder honden de kerstmarkten in Aken en in de grotten van Valkenburg bezocht. En was ik heel positief één van de wandelroutes met Sarah naar het drielandenpunt gaan lopen. Deze route [ de langste ] komt ook op de terug weg langs de Lourdes grot, maar opweg naar het landenpunt moest ik al vaak dwars door het bos omdat je anders een halve meter in de bagger weg zakte. We zouden samen met Indy en Donja op het landenpunt een kopje koffie drinken en wat foto's van de honden maken, en daarna zou ik met Sarah mijn route vervolgen. Maar omdat het zo'n modder troep was ben ik met GertJan meegereden. Het was kort een weekend maar wel lekker even weg