Indy zit op jachttraining bij de KNJV
Het is ondanks goed voornemens niet gelukt om vaker in Indy's dagboek te schrijven.
Maar we zitten niet stil. Op 1 April is Indy i.p.v Sarah [ die loops was] mee geweest op bezoek op de verpleegafdeling in De Leemgaarde in Oostvoorne. En daar hebben zowel bewoners/sters als Indy bijzonder van genoten. Vooral één bewoonster in het bijzonder Mevrouw V, met deze mevrouw heeft Indy heerlijk gekroelt. S'avonds lag Indy toch wel erg moe in haar bench.In ons dorp is er een jongen van buitenlandse komaf, die ontzettend bang van honden is, die Indy toch durft te aaien.
Hiermee wil ik zeggen dat ik bijzonder van Indy geniet.
Ook zijn we al voor de cursus bij de KNJV voor Indy begon, zelf al begonnen met de dingen die Tessa onze zwarte labrador al geleerd had bij de KNJV puppytraining. Zoals een acht lopen rond pionnen vast aan de riem en los volgend, en ze vooruit sturen om een dummy te halen en een dummy uit de bosjes te halen, en leren zwemmen.
Dat laatste ook om een dummy aan de overkant van de sloot te halen. Indy traint met GertJan mijn man, dit omdat ik Indy te veel verwent heb toen ze zo ziek was [ als het waren een hond over het paard getild spreekwoordelijk]. GertJan mijn man kan dit laatste makkelijker los zien van elkaar. We zijn nu met Indy bezig met een soort inhaal slag wat de opvoeding betreft, omdat we door het ziek zijn van Indy totaal geen idee hadden of ze beter zou worden.En dan doe je de dingen toch anders.
Van de week zat ik mij te bedenken dat het niet lang meer duurt voor het nest waar Indy er één van is al weer een jaar is [ 29 mei].
Wat gaat de tijd toch snel.
Maandag tweede Paasdag heb ik Indy's broertje Jaimy gezien [zeg maar rustig James]
[het donker blauwe bandje in het nest]. Het is een mooie reu geworden, die al een beetje aan het uitzware is, en net zo'n kroelbeest is als Indy.
En daar geniet ik dan best van om te zien hoe mooi hij is geworden en hoe zijn karakter is.
Ik ben ook best benieuwd hoe het met de andere broertjes en zusjes is van Indy, hoe ze er nu uitzien en hoe hun baasjes terug kijken op [ bijna] het eerste jaar met hun hond??? Of hoe ze het hadden verwacht ook daad werkelijk is uitgekomen??
Maar we zitten niet stil. Op 1 April is Indy i.p.v Sarah [ die loops was] mee geweest op bezoek op de verpleegafdeling in De Leemgaarde in Oostvoorne. En daar hebben zowel bewoners/sters als Indy bijzonder van genoten. Vooral één bewoonster in het bijzonder Mevrouw V, met deze mevrouw heeft Indy heerlijk gekroelt. S'avonds lag Indy toch wel erg moe in haar bench.In ons dorp is er een jongen van buitenlandse komaf, die ontzettend bang van honden is, die Indy toch durft te aaien.
Hiermee wil ik zeggen dat ik bijzonder van Indy geniet.
Ook zijn we al voor de cursus bij de KNJV voor Indy begon, zelf al begonnen met de dingen die Tessa onze zwarte labrador al geleerd had bij de KNJV puppytraining. Zoals een acht lopen rond pionnen vast aan de riem en los volgend, en ze vooruit sturen om een dummy te halen en een dummy uit de bosjes te halen, en leren zwemmen.
Dat laatste ook om een dummy aan de overkant van de sloot te halen. Indy traint met GertJan mijn man, dit omdat ik Indy te veel verwent heb toen ze zo ziek was [ als het waren een hond over het paard getild spreekwoordelijk]. GertJan mijn man kan dit laatste makkelijker los zien van elkaar. We zijn nu met Indy bezig met een soort inhaal slag wat de opvoeding betreft, omdat we door het ziek zijn van Indy totaal geen idee hadden of ze beter zou worden.En dan doe je de dingen toch anders.
Van de week zat ik mij te bedenken dat het niet lang meer duurt voor het nest waar Indy er één van is al weer een jaar is [ 29 mei].
Wat gaat de tijd toch snel.
Maandag tweede Paasdag heb ik Indy's broertje Jaimy gezien [zeg maar rustig James]
[het donker blauwe bandje in het nest]. Het is een mooie reu geworden, die al een beetje aan het uitzware is, en net zo'n kroelbeest is als Indy.
En daar geniet ik dan best van om te zien hoe mooi hij is geworden en hoe zijn karakter is.
Ik ben ook best benieuwd hoe het met de andere broertjes en zusjes is van Indy, hoe ze er nu uitzien en hoe hun baasjes terug kijken op [ bijna] het eerste jaar met hun hond??? Of hoe ze het hadden verwacht ook daad werkelijk is uitgekomen??