Dagboek van onze honden

Monday, June 13, 2011

Bezoek aan Mw Verbruggen met Sarah

Al inmiddels 6 jaar bezoek ik een verpleegafdeling van een Bejaardenhuis in Oostvoorne, een mevrouw Verbruggen met Sarah.
Deze mevrouw had toen ze nog opzich zelf woonde en getrouwd was een klein wit hondje wat ze prikkeltje noemde. Sinds ik Mw Verbruggen bezoek, met Sarah, is Sarah Prikkeltje.
En het gekke is ze luisterd naar die naam zolang ze bij deze Mw Verbruggen is. In het begin zo 6 jaar geleden gingen we met Mw Verbruggen naar buiten in de rolstoel naar het Mildenburg bos toe, dan vond ze het verschrikkelijk leuk als Sarah los liep te rennnen door het bos.
Inmiddels heeft Alzheimer steeds meer de overhand, en is er nog maar weinig wat ze zelf kan, ook praten en reageren wordt steeds moeilijker voor Mw Verbruggen. En voor familie is het vaak heel moeilijk je geliefde of je moeder of je schoonzus achteruit te zien gaan, je wil zo graag de gene terug voor de Alzheimer toe sloeg in het hoofd.
Vanmiddag was een van de schoonzussen van Mw Verbruggen er, een van de 2 die voor haar zorgen, omdat haar zoon met familie in Australie woont en als je moeder 93 jaar is hou oud en gezond ben jezelf dan nog?? Het is heel fijn dat beide schoonzussen ook niet meer helemaal piep jong dit opzich nemen te doen. En wat dan ook heel fijn is , is als een van hun daar dan is en d.m.v Sarah's aanwezigheid Mw Verbruggen weer een beetje kan reageren, zodat je als bezoek van een Alzheimer patient niet het gevoel hebt ik kom voor niks. Ik zet Sarah dan vaak neer voor Mw Verbruggen en aai dan samen [ mw Verbruggen en mijn hand] Sarah en kijk wat er gebeurt. Soms neemt Sarah het zelf over, door haar kop onder de hand van Mw Verbruggen te duwen, met andere woorden aai me nou maar, en dan soms uit het niets krijg je een grote smile van oor tot oor of Mw Verbruggen gaat verder met praten of ze kan een tijdje weer verstaanbaar praten, of ergens in haar omgeving naar wijzen of alleen een oog contact, of aait Sarah ineens uit haar zelf verder. Ik vind het iedere keer weer een wonder als er een reactie komt. Ook voor de schoonzus van Mw Verbruggen vond ik het een lichtpuntje, het gevoel hebbende ik kwam niet voor niets.
Else -Mieke de verpleegkundige heeft het vast kunnen leggen met fototoestel voor Mw Verbruggen haar schoonzus en zij stuurt het door naar Australie naar haar zoon kleinkinderen die aldaar wonen. Ik wist al dat Sarah een heel bijzondere hond was, vandaag bevestigd alleen wat ik al wist, ze is gewoon een bijzondere hond. Waar meer mensen van kunnen en mogen genieten.
Dank je Sarah.

Friday, June 10, 2011

een goed gesprek

Soms heb je als mens weleens dat je je mee laat slepen in andere mensen hun negativiteit.
Tot voor kort had ik hierover een stukje geschreven in dit dagboek.
En soms kom je ook weer de juiste mensen tegen, die daarop opmerkzaam maken [ waar ik heel blij mee ben ], en daarna kun je dan het besluit te nemen al het negetieve betreffende dit, uit dit dagboek te halen. Het is te veel eer die je /jullie niet toekomen. En ik laat me verder niet meeslepen die negatieve spiraal in. Heel veel dank aan de persoon die me daarop wees.
Dit dagboek ben ik destijds gestart om verhalen te schrijven, over de belevenissen die je soms kunt hebben met je honden, en daar ga ik weer naar terug.
Ik heb super nieuws n.l over een poosje komt er een nieuwe pup waar ik en de huisgenoten enorm naar uitkijken.
Heerlijk weer een pup om mee te trainen, te socialiseren overal mee naar toe te nemen, naar mijn vrijwilligers werk op de verpleegafdeling van een bejaardenhuis etc.
Wat ook zo leuk is in Brielle heb je een aantal boutiques waar ik [ of de pup al droog kan blijven [ zindelijk is of niet]] naar binnen mag zodat ze aan allerlei mensen en situatie's kan wennen, flink door handen gaat en gewoon veel kan zien van het dagelijks leven in de wereld.
Heerlijk om weer eens in de trein metro bus te zitten met een pup.
Ik/wij zijn zo verschrikkelijk blij met de mogelijkheid die ons wordt geboden door deze fokker.
Ook ben ik blij dat er nog fokkers bestaan met een eigen mening, en die zich niet laten meeslepen in een ander zijn of haar negatieve denken over mensen, waarvan ze niet eens weten hoe of wat. Heerlijk wat "een goed Gesprek " met de voor mij op dat moment juiste persoon kan doen t.a.v positief denken, ik kan het weer dank je wel!!!! [ degene die negativiteit heeft kunnen omdraaien naar positiviteit nogmaals dank je wel!!]. Een blij mens!!!