Indy is voor controle bij onze eigen dierenarts geweest

Sinds ze bij Indy nierbekkenontsteking hebben ondekt in Utrecht bij de Diergeneeskundige Universiteit zit Indy vast aan een antibiotica kuur voor zes weken Clavubactin en aan blaasontspanners dridase [ voor mensen heet dit medicijn oxibutinine]. Omdat Indy nog groeit, moet iedere veertiendagen de dosering van de medicijnen worden bijgesteld. En vandaag zijn we dan ook bij onze dierenarts [ Ome Peer ] geweest om te wegen [ ze weegt nu 20,5 kg ] en een plasje te bekijken en door te praten hoe het nu gaat. In het plasje zaten nu haast geen eiwitten meer, en dat is heel positief. Maar Indy staat nog iedere twee uur buiten voor een plasje, maar is dit nu voor een plasje of is het negatieve aandacht of een gewoonte aan het worden?? We gaan nu de tijd tussen uitlaten proberen te vergroten en dan maar weer kijken hoe het gaat. Voor de rest vindt Indy het gaan naar Ome Peer [ Dat klinkt leuker als dierenarts] niet erg want Indy kan het heeel goed vinden met de assistente van Ome Peer, die beheert namelijk de hondensnoepjes pot. En die twee zijn dikke maatjes met elkaar vanwege de vele lekkere snoepjes die de assistente aan Indy geeft. De vorige keer mocht Indy zelfs een paar snoepjes uit de pot eten. Het is misschien niet zoals het hoort maar aan de andere kant zo blijft het naar de dierenarts gaan wel leuk voor Indy.
Het lijkt Indy beter te gaan met haar gezondheid en ze krijgt ook wat meer streken. Net als van de week ik had een paar van de honden uitgelaten, en toen ik thuis kwam had het gesneeuwd. Indy had namelijk mijn adresboek van de tafel afgehaald, de voor en achterkant lagen eraf en ze was [ gelukkig] bij de Z begonnen met de bladzijde's waar de adressen en telefoonnummers op staan.
Daar staan maar weinig familie en vrienden. Even weggaan als je kleine kinderen hebt of een pup, is genoeg tijd voor hen om even iets te doen wat jij niet wil.