een dag uit het leven van Tessa

Wat ik vandaag toch heb meegemaakt je zult het niet geloven maar het is echt gebeurt. Vandaag mocht ik met mijn baas mee, eerst moesten die blonde ijdeltuiten weer eens naar de kapper en daarna zou ik met mijn baas gaan trainen voor de jacht. Normaal train ik altijd met het vrouwtje dus ik was benieuwd hoe mijn baas het eraf zou brengen met mij.
In de auto had ik al geroken dat er met echt wild getraind ging worden.
Allereerst gingen we naar een grote plas waar ik mijn baas moest volgen waar hij ook heen ging, volgens mij was hij aardig de weg kwijt want hij liep maar in een rondje, hij noemt dit de 8, heb ik toch lekker geprobeerd om hem in de maling te nemen dat is alleen niet gelukt, hij werd best wel even boos. Maar goed, moest ik daarna toch een eend uit het water gaan halen, ik had besloten om dit maar goed te gaan doen, had die sukkel weer niet goed naar het kantje gekeken want ik kon er niet tegen op klimmen. Laat hij mij nog ploeteren ook ik moest er zelf maar uit zien te komen. Heb ik toch lekker even mijn spierballen laten zien en ben er toen maar uit geklommen. Daarna de auto weer in om een andere plaats te gaan zoeken. Komen we 2 mannen tegen die met een knalstok, hij noemt dat geweer, eenden uit de lucht schoten. Wij hebben er een poosje naar staan kijken, ik moest zeker bang worden van die knalstokken nou mooi niet, vraagt mijn baas opeens aan zo'n man, mag mijn hond ook eens een eend ophalen? deze man vond dit goed en schoot weer een eend naar beneden. Ik had het niet goed gezien dus moest ik van mijn baas vooooooooruit, ik rennen joh kwam bij een sloot plons erin pakt de eend een ren weer terug naar mijn baas onderweg liet ik hem wel even vallen maar dat vond mijn baas niet zo erg.
Hoe oud is die hond vraagt de man, bijna 10 maanden antwoorde mijn baas, die doet het dan best goed voor zijn leeftijd vond de man, wil je hem niet verkopen vroeg hij ik geef er € 1500,- voor, nee voor geen prijs gaat ze weg antwoorde mijn baas. Daarna weer de auto in en alsnog de plaats gevonden die de moeite waard was om te trainen. Mijn baas pakt de eend en een konijn uit de tas en gaat samen met mij aan de wandel. op een gegeven moment komen we bij een grasveld met een bos er bij, hier moest het maar gebeuren denk ik want mijn baas zette de tas neer. Baas hoe kan ik hier nou in alle rust trainen er staan wel 25 kinderen naar mij te kijken. Vraagt er een meisje aan hem, meneer is dat een echte eend en wat gaat U er mee doen? ja, antwoorde mijn baas het is een echte eend en ik heb ook nog een konijn meegenomen om samen met mijn hond jachttraining te gaan doen. Oh mogen wij dan kijken? vroegen de kinderen. Natuurlijk zei mijn baas en lui als hij is voegde hij er gelijk aan toe, jullie mogen ook helpen. Wie durft er een eend en een konijn vast te houden was de vraag van mijn baas aan de kinderen. 2 meisjes durfden dit wel, de jongens waren weer eens bang. Ik moest eerst achter een bosje gaan liggen en die meisjes moesten het wild in een bos gooien. Ik mocht natuurlijk weer eens niet zien waar het neer werd gegooid, nee, ik kan me weer te barsten lopen zoeken, oen, gooi het dan niet weg dan hoef ik niet te zoeken denk ik dan maar. Uiteindelijk werd ik gehaald en werd het bos ingestuurd met voooooruit en daarna zoek apport. HAHA ik had dat konijn in een paar seconden te pakken en ben hem gelijk naar mijn baas gaan brengen, zo dacht ik dat zit er op, nee stuurt hij mij weer het bos in, ik moest nu toch wat langer zoeken maar had dan toch de eend gevonden en ook deze maar naar de baas gebracht.
Daarna moest ik naast mijn baas komen zitten en 1 van de meisjes moest het konijn , op een afstand van 10 meter, op de grond gooien. Apport zei mijn baas, ja leuk, oen gooi het dan niet neer dan hoef ik niet te rennen dacht ik, en ik heb dat konijn weer opgehaald. Hierna nog even geoefend met het zitten op de fluit en over een omgevallen boom springen om daarna echt bekaf in de auto te gaan liggen snurken. Deze dag met mijn baas was echt super cool om maar met de woorden van mijn kleine baasje te spreken.
Ik ga nu weer even slapen want ik heb nog zo'n slaaa gaaap geeeeuw p.
Tessa

Sarah is eerste geworden met het behalen van haar KNJV C Proef

Ons weekend had niet beter kunnen beginnen als afgelopen vrijdag. We zijn toen met Indy naar Dierenkliniek Sleeuwijk geweest [ in Sleeuwijk ] voor het maken van de HD en ED foto's. Iets waar iedere fokker eigenlijk wel altijd tegen op ziet, zo ook wij. Walter Strickers de dierenarts die de foto's altijd voor ons maakt had ze binnen no- time gemaakt. En dan worden ze bibber de bibber bekeken op de licht bak. Het uur van de waarheid breekt dan aan. Walters antwoord ziet er perfect uit, en dan slaak je [ als eigenaar] een zucht van verlichting. Alleen nog één ding hopen dat de Raad van Beheer die ze dan officieel beoordeeld er dan [ graag ] ook maar het zelfde over denkt, scheelt een hoop slapeloze nachten. De HD [heup] foto's waren snel gemaak omdat Indy niet tegen spartelde. Voor de ED [ elleboog foto's krijgen de honden altijd een soort van narcose ingespoten omdat ze dan in een heel vervelende houding moeten liggen. We hadden hierdoor nog nooit zo'n rustige Indy,
gelukkig maar voor tijdelijk. Na al die vervelende onderzoeken hebben we Indy lekker een sprintje laten trekken in het Rucphense bos, en dat was lekker voor Indy maar ook voor ons zelf.
Zaterdag ochtend om 7.30 moesten we al in Zuid-Beijerland zijn voor de KNJV Proef waar Sarah aan mee zou doen. Heel wat van onze groep waarmee we trainen deden mee. En Cora de vrouw van onze trainer heeft ons de hele dag begleid. M'n mede cursisten gingen allemaal op voor hun KNJV B, en vroege aan mij joh Corry dat kan jij met Sarah toch ook?? Maar ik had zo iets over mij net als met de Pizza's onderaan beginnen met die bodem. Vorig jaar ben ik met de proef gezakt op het vooruit sturen en had ik voor de rest hoge punten. Gelukkig begon deze proef met het vast en los volgen van de acht en toen werd ik gelijk in het diepe gegooid met het vooruit sturen [ had voor beide een 10].
Toen de eend uit het water [ had een 10]. Toen we zaten te wachten voor een B oefening van mijn mede cursisten zei ik tegen één van hen ik geloof dat ik nu maar door ga voor de Full House [ lagen ze helemaal in een deuk om de uitdrukking alleen al] Als laatste moest ik de blijf oefening doen uit zicht [ 2 minuten ongeveer] en het kort apport van het konijn [ voor het eerste een 10 en voor het tweede een negen omdat Sarah het konijn in haar bek verplaatste]].
Dus op één punt na een ''Full House". En dat voor een Blonde Golden!!!!!
Later toen we terug waren in het dorpshuis van Zuid-Beijerland heeft Cora de vrouw van onze trainer gezegd dat ik wel in de prijzen gevallen was met Sarah,
maar gelukkig zei ze niet dat het de eerste prijs was op dat moment.
Maar......dat wist ze toen al wel.
Al met al een super geslaagde dag ! A.s. zaterdag is het hier in de omgeving, en met een beetje duimen en geluk hopen we dan met een KNJV B thuis te komen.
Nog zes nachtjes slapen en dan............weten we het of het is gelukt.

Indy en de haring

Zoals beloofd gisteren een foto van Sarah, Indy en Tessa op de steiger bij het Oostvoorne's Meer [ aan de duikschool kant], aan de golven kun je goed zien dat het weer van gisteren meer lijkt op herfst dan op zomer. De golven kwamen door de steiger heen. Vandaag is het weer tegen alle verwachtingen in aardig te noemen. [ Althans tot half in de middag].
Vanmiddag ben ik met Sarah even de acht vast en los volgen en het vooruit sturen gaan oefenen op de stoppels. Dit is een veld waar tarwe of ander graan op heeft gestaan, wat inmiddels is geoogst en waar dan nog de stoppels van over zijn gebleven. A.s. zaterdag hebben we de KNJV-proef op Zuid-Beijerland en daar is de acht lopen en het vooruit sturen op een stoppel veld.
Veel honden vinden dit niet prettig om er over heen te lopen, en dan is het beter dit van tevoren even te oefenen op het land van een boer in je omgeving.
We hebben het netjes gevraagd aan de Heer en Mevrouw Monteny, ze wonen vlak bij de stoplichten van Zwartewaal, en het was goed.
Sarah vond het niet eng of zo, ondanks dat haar ene poot in het verband zit met een baby sok van buurmeisje Amber van verder uit de straat, vanwege haar ongelukje van gisteren. Later vanmiddag ben ik met Indy het huiswerk van de hondenschool wezen maken in het winkelcentrum van Hellevoetsluis. En dan onmoet je eigelijk altijd intressante mensen die je het hemd van je lijf afvragen over het waarom je daar nu zo bezig bent, en je krijgt altijd verhalen over hun huidige of overleden hond of honden te horen. Iets waar ik altijd voor open sta.
Na de oefeningen gedaan te hebben van de hondenschool, heb ik lekker een haring gekocht [ en twee voor mijzelf] voor Indy, die ze daar ter plekke met veel smaak heeft op staan eten. Dat noemt mijn man GertJan nou hond verzieken.
Maar na hard werken mag een hond van mij ook iets lekkers wat ook nog eens goed voor haar is.
Heel veel mensen vinden het vreemd als een hond een haring eet. Omdat weinig mensen weten dat een hond dit ook heerlijk vind, en het is nog heel gezond voor ze. Haring of Sardine of zalm, een beetje vette vissen is heel goed voor de vacht en voor de weerstand en het is een natuurlijk anti- allergica. Veel honden met allergië zouden gebaad zijn met een paar haringen in de week. Alleen voor puppy's is het eiwit gehalte te hoog waneer je een hele haring of sardine geeft. Een klein stukje is dan ook al genoeg.
Vanavond goot het weer pijpenstelen, geen hond wil dan de straat op.
Je zult er dan vijf hebben waarmee je doordat honden weer moet..................

Bommel en het Zwitserleven gevoel

Deze leuke foto kreeg ik van de baasjes van Bommel, toen zij op vakantie waren in Italië. En zo te zien had Bommel het Zwitserleven gevoel opnieuw uitgevonden, zo ontspannen hij ligt op deze ligstoel. Hieruit blijkt maar weer eens te meer hoe goed zijn hondenleven is bij zijn baasjes Ellie en Ger. Even een complimentje Ger en Ellie, Bommel ziet er perfect uit!!! [ Even een weetje Bommel is de nest broer van Indy]. Zijn er nog meer pupkopers met een leuke vakantie foto met de hond dan ontvangen wij ze graag. Morgen is hier de schoolvakantie voorbij van de basisscholen en begint het gewone leven weer. Mathieu onze zoon heeft nog een week uitstel voor hij weer mag[ moet]. Momenteel is het hier [ letterlijk] honden weer, en komt er van een lekkere wandeling met Indy en Sarah maar weinig terecht, waar zij [en ik als baasje] van genieten. Vanmiddag ben ik [ weer of geen weer ], samen met Sarah en Indy en Tessa onze zwarte labrador naar het Oostvoorne's meer geweest. En hebben de dames lekker een paar tennisballen uit het meer kunnen halen.Het is ook maar goed dat er nog steeds mensen zijn die tennissen, zodat je af en toe nog weleens een paar afgekeurde tennisballen krijgt. Dit omdat als de dames een keer of tien zo'n balletje hebben gehaald ze er niet zoveel zin meer in hebben en deze rustig uit hun bekkie laten vallen op een plaats waar jij als baas er niet bij kan, ja of je moet ook even in het meer duiken. Helaas ben ik alleen een mooi weer zwemmer en niet als het koud is en pijpenstelen regent. Toen de honden weer in de auto zaten kwam ik tot een vervelende ondekking, n.l. Sarah had tussen de grote stenen gelopen en had een behoorlijke diepe snede in één van haar voetzooltjes. Thuis gekomen toch maar even "Ome Peer"gebeld [ onze dierenarts], die vertelde me dat je vaak aan dit soort dingen niet veel kan doen dan verbinden. Dit laatste heb ik gedaan en kan dan nog even langs komen om te laten kijken of er geen glas in zit. Sarah weer in de auto gezet en richting Oud- Beijerland gereden. Drie keer aangebeld, maar er werd niet open gedaan.De dierenarts had zeker elders een spoedgeval of had de bel afgezet en vergeten weer aan te zetten. Toen ik thuis kwam heb ik gauw nog even gekeken maar het bloeden lijkt gestopt, nu maar wel hopen dat het zaterdag zover is opgeknapt dat Sarah wel op kan voor haar KNJV C diploma in Zuid-Beijerland Nu even duimen voor ons.

Indy doet EG

Sinds juni zit Indy op de hondenschool in Hellevoetsluis,
en doet daar elementaire gehoorzaamheid
Alles gaat goed behalve langs andere honden lopen, dat geeft voor Indy te veel prikkels. Nu hebben we als opdracht om iedere dag in een winkelcentrum of een stad een wandeling te maken, darmee zullen op termijn de prikkels verdwijnen.
En we moeten niet vergeten dat Indy door haar ziek zijn een jaar achter loopt, en je dit niet zomaar hebt ingehaald. We hebben gelijk de koe bij de horens gevat [ spreekwoordelijk], en zijn na de les op de hondenschool gelijk in Hellevoetsluis naar het winkelcentrum gegaan voor een wandeling met oefeningen zoals down en er om heen lopen en zitten en er om heen lopen, staan en betasten, tandjes kijken, en een aantal onverwachten bochten lopen met zit en down, en eens in show stand zetten voor een etalage.
Het enige waar je wel eens tegen aan loopt is dat lieve oude vrouwtjes met roltators graag even Indy willen aaien en tja dat is nou niet altijd gelijk de bedoeling van zo'n oefening in het winkelcentrum, en dat leg ik dan ook maar even uit waarom we hier oefenen.
Indy is even gestopt met jachttraining omdat Donja, Indy's moeder momenteel weer helemaal de smaak te pakken heeft.
Waar we ons met elkaar helemaal over verbazen. Donja is namalijk 2,5 jaar geleden helemaal over-traint met jachttraining door op Donja veel te veel druk te leggen, ze wilde toen geen dummy meer oppakken[ Donja had toen de dummy's aan de Wilgen gehangen]. Toen Indy eind April loops was heeft GertJan Donja als stand-in gebruikt, en dat ging toen zo leuk dat GertJan nu 2 september op de Maasvlakte met Donja probeert een KNJV B te gaan halen.
En dat met Donja die van de zomer al weer vijf jaar is geworden.Wie had dat ooit durven denken.Met Indy gaan we met jachttraining van de winter weer verder. Met Tessa onze zwarte labrador van 9 maanden doen we nog geen examen omdat Tessa midden in de pubertijd zit en er nog niet aan toe is nu op te gaan voor examen. Je kunt het als mens wel willen maar de hond moet er ook aan toe zijn. Maar met trainen gaan we wel door. Met Sarah doe ik mee aan Zuid-Bijerland en met de Maasvlakte voor het KNJV B examen.Als mens [ en dier] kun je niet meer doen als je best, het blijft immers levend materiaal waar je mee bezig bent het zijn geen machines. Soms denk ik weleens gelukkig er is nog iets wat niet automatisch is in deze wereld.
Wat nou ook zo fijn is van een jachtproef hier in de omgeving is dat Annie en Karel van Loo en hun dochter komen met hun winkel met jacht spullen, die onmisbaar zijn bij het volgen van jachttraining en een jachtproef.
Ze hebben dummy's en fluiten enz..., het meest belangrijke kleding tegen kou en regen en wat tegen een stootje kan, en waar je je goed in kan bewegen.
En wat zo fijn is aan Karel en Annie ze denken mee of het voor jou praktisch is en ze verkopen je geen rommel. Heel lang heb ik gezocht waar ik deze spullen kon kopen omdat ik zelf geen jager ben, weet je niet waar je moet zijn.
Annie en Karel zijn hard werkende mensen die deze winkel hebben naast hun baan. Dus puppykopers of andere lezers en lezeressen http://www.euregio-gundogs.com , daar kun je alles vinden wat je voor jachttraining nodig kan hebben. Heel veel dingen zijn bij Karel en Annie veel goedkoper als in de winkel
zoals dummy's enz..

Indy's zomer

Door de vakantie en de warmte [ de computer staat op zolder] en door het trainen met de andere honden voor een jachtdiploma[ vooral 's avonds], is er de laatste maanden van schrijven in Indy's dagboek niets terecht gekomen. Op Indy's eerste verjaardag waren wij op vakantie in Limburg, en de bewuste dag waren we wijn kopen in Leiwen [ vlak bij Trier], bij onze favoriete wijnboer waar we al meer als tien jaar komen zo één keer per jaar. Dus Indy had gelijk haar eerste buitenlandse reis. Wat overgens op Indy geen indruk maakte. Zolang je als hond maar op tijd uit gaat en op tijd je natje en je droogje krijgt maakt het niet uit waar je bent en met wie je ergens bent. De foto in dit verhaaltje is gemaakt toen ik samen met [ grote zus] Sarah en Indy een mooie wandel-route aan het lopen was door het mooie Zuid-Limburg, waar ik stapel op ben. In die periode leken de honden als twee druppels op elkaar, vooral als ze op de grond lagen waren ze moeilijk te onderscheiden van elkaar. Dat is natuurlijk ook niet gek als je allebei de zelfde ouders hebt, met alleen een leeftijdsverschil van 1,5 jaar. Je kon het in die tijd alleen maar zien als ze naast elkaar stonden, door het [ toen nog] hoogte verschil. Maar inmiddels is Indy's hoofd wat breder als van Sarah en ook Indy's poten zijn wat steviger geworden, waardoor ze niet meer zoveel op elkaar lijken.
Een grote hobby van Indy met de hitte golf was zwemmen in het Brielse Meer.
Voor Indy hoefde je er geen balletje of een stok in te gooien, die ging uit zichzelf zwemmen het liefst zo ver mogelijk naar het midden van het meer, dan moest ik ze weleens terug fluiten uit angst voor speedboten die met een noodgang over het Brielse Meer varen.
Het is ook zo grappig gezicht als je haar ziet zwemmen, ze heeft het dan helemaal naar haar zin.
Vorige week moest Indy naar "Ome Peer"[ de dierenarts] en de snoepjes zuster
[ de assistente] voor haar jaarlijkse enting. We hebben toen voor "Ome Peer"en de "snoepjes zuster"een appeltaartje mee genomen als dank voor de goede zorgen voor Indy het afgelopen jaar. En zorgen waren er!
Indy moest op de onderzoekstafel om haar te bekijken en de enting te geven, en stapte alsof er nog nooit iets naars gebeurd was zo de onderzoekstafel op.
Daar waren zowel "Ome Peer"als de "snoepjes zuster zeer verbaast over.
Maar dat is Indy!
Veertien dagen geleden op een zaterdag ochtend stond er opeens onverwacht een collega van mijn man met zijn vrouw voor de deur omdat ze onze honden eens in het echt wilde zien hoe ze zijn. Hoe hun karakters zijn kun je namelijk niet zien op een website. Deze collega van mijn man gaat over 1,5 jaar met fut en wil dan een pup wil, omdat zijn vrouw door een ongeluk in een rolstoel zit en niets aan de opvoeding van de pup kan doen vandaar. We hebben met z'n drieeen met de honden in de tuin gezeten met een kopje koffie erbij, de mappen met de gezondheidsuitslagen ter inzage erbij en veel verhalen over hoe ze zijn.
En de honden vonden het heerlijk al dat aaien en aandacht voor hen.
Waarom ik dit nu schrijf, deze lieve mensen hebben een pup besteld van onze Indy, iets wat ik maar al te goed kan begrijpen.
En nu maar hopen en duimen dat de Hd en Ed foto's aan het eind van de maand maar goed mogen zijn, en als dat goed is ook haar ogen goed zijn.
En mocht ze ooit een nestje krijgen dat ook dat dan maar goed mag gaan.
Maar of het goed is of niet het besluit is genomen dat Indy nooit meer bij ons weg gaat, want er is maar één Indy.